-
1 obręb
-
2 obręb
w obrębie innerhalb; im Umkreis;poza obrębem außerhalb
См. также в других словарях:
poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… … Słownik języka polskiego
obręb — m IV, D. u, Ms. obrębie zwykle blm 1. «obszar ograniczony czymś; teren, zasięg» Stanąć poza obrębem światła. Zakaz wyjazdu poza obręb miasta. Nie wolno palić w obrębie zakładu. Zakaz używania sygnałów akustycznych w obrębie miasta. przen. «zakres … Słownik języka polskiego
na zewnątrz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w miejscu położonym poza obrębem czegoś, po stronie zewnętrznej czegoś lub w kierunku takiego miejsca od środka, wnętrza czegoś; także: na dworze, na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
zewnątrz — 1. przestarz. «poza obrębem czegoś (budynku, pomieszczenia, terenu, środowiska); poza granicami państwa, na zewnętrznej stronie czegoś; z wierzchu» dziś tylko w wyrażeniach: Na zewnątrz, z zewnątrz. Flagi wywieszono na zewnątrz budynku. Nosić… … Słownik języka polskiego
obręb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. obrębbie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar wewnętrzny czegoś, teren o wyraźnie zaznaczonych granicach; także: granica, zasięg : {{/stl 7}}{{stl 10}}W… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morze — n I; lm D. mórz «część oceanu oddzielona łańcuchem wysp, progiem podmorskim lub rozczłonkowanym lądem; także wielki zamknięty obszar wodny (np. Morze Kaspijskie); potocznie: przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych» Błękitne, granatowe,… … Słownik języka polskiego
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
zewnętrzność — ż V, DCMs. zewnętrznośćści, blm 1. «to, co widoczne na zewnątrz, zewnętrzny wygląd, zewnętrzne cechy, powierzchowność; także: pozór, nieistotne cechy czegoś» To tylko pozór, zewnętrzność. 2. przestarz. «znajdowanie się na zewnątrz, poza obrębem… … Słownik języka polskiego
zewnętrzny — 1. «znajdujący się na powierzchni czegoś lub poza obrębem czegoś, widoczny na zewnątrz; działający z zewnątrz, od zewnątrz, na zewnątrz» Zewnętrzna strona koła. Wygląd zewnętrzny budynku. Ogrodzenie zewnętrzne. Zewnętrzne objawy choroby. Bodźce… … Słownik języka polskiego